Terugblik bijeenkomst ‘Gegevensuitwisseling en Privacywetgeving AVG’

Wat mag je delen met een professional die niet BIG geregistreerd is? Welke communicatiemiddelen mag ik inzetten om gegevens te delen over mijn patiënt? Wat doe ik als de patiënt met een (psychisch) probleem communicatie tussen zorgverleners weigert, maar wij als zorgverleners zien dat de situatie dan gaat escaleren? In de dagelijkse praktijk lopen zorgverleners op dit moment tegen de nodige (al dan niet vermeende) belemmeringen aan.
Programmamanager Monique Lemmens: “Bij de start van de bijeenkomst legden we de deelnemers een aantal stellingen voor. Daarin werd duidelijk dat bijna iedereen (98%) het echt wel lastig vindt om gegevens te delen over personen aan derden. Een grote meerderheid gaf ook aan dat er geen duidelijke gemeenschappelijke spelregels rondom AVG zijn in het werkveld. De meeste aanwezigen vragen wel eerst toestemming, voordat ze persoonlijke informatie delen met derden.”

Verantwoord delen, daar gaat het om
 “De verwerking van persoonsgegevens staat ten dienste van de mens”, benadrukt Van Boven. “Het recht op bescherming van persoonsgegevens moeten we relateren aan de functie ervan in de samenleving.” Haar advies is om de denkwijze dat het delen van informatie een schending van de privacy is, los te laten. Immers, de persoonlijke levenssfeer kan alleen maar beschermd worden áls er informatie wordt gedeeld. Verantwoord delen van informatie, daar gaat het om.

Lemmens: “Vervolgens gingen we in op hoe we domeinoverstijgend gegevens kunnen delen. En dan specifiek op gegevensuitwisseling tussen professionals die betrokken zijn bij de verschillende gezinsleden, waarbij we inzetten op vroegsignalering en preventie. Daarbij ging het ook over toestemming en transparantie. Duidelijk werd dat delen mét en zonder toestemming van de client kan.

Informatie delen zonder toestemming mag
Vanuit het beroepsgeheim Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) is de hoofdregel dat er geen gegevens verstrekt worden aan anderen zonder toestemming van de patiënt. Er is geen toestemming nodig als er informatie wordt verstrekt aan diegenen die rechtstreeks bij de zorg zijn betrokken en aan de vervanger van de hulpverlener.
Bij de uitwisseling van persoonlijke gegevens is het wel van belang dat alleen die gegevens verstrekt worden die nodig zijn voor de behandelingen. Met andere woorden maak een duidelijk onderscheid in wat is need to know en wat is nice tot know.

Handvatten gegevensdeling
Tijdens de bijeenkomst worden ook handvatten aangereikt. Zo wordt aangegeven om bij gegevensdeling uit te gaan van de principes van  ‘het juridisch Zwitsers zakmes’:

• Subsidiariteit: Kies altijd de minst ingrijpende maatregel.
• Proportionaliteit: Is er een verhouding tussen de maatregel en het doel?
• Doelmatigheid: Is de meest geschikte maatregel getroffen?

En dat zorgverleners bij gegevensdeling kunnen putten uit:

de ‘dagelijkse tas’:

• verwerken gegevens met toestemming van betrokkenen;
• extra eisen aan het verwerken van gevoelige gegevens;

1. het transparantiebeginsel: het recht dat je hebt te weten wat er waar vastligt en wat wordt uitgewisseld tussen.

de ‘kofferbaktas’

Conform artikel 23 AVG is er geen informatie vooraf, geen inzage vereist indien nodig i.v.m.

• voorkoming strafbare feiten;
• belang van bescherming van betrokkene(n);
• belang rechten en vrijheden van anderen.

Gezamenlijke pilot voor eenduidige toepassing AVG
Aan het eind van de bijeenkomst gaf een meerderheid aan dat er in het werkveld een meer doeltreffende wijze van gegevensdeling hard nodig is. Daarbij gaf men (79%) aan dat de methode van gegevensdeling, zoals in de bijeenkomst besproken, goed past in het werkveld. De deelnemers zijn bereid om meer samen te werken en te starten met een gezamenlijke pilot voor een eenduidige toepassing van de AVG. Wordt vervolgd…

 

Foto: Jolanda van Boven (van Boven juridisch advies Arnhem)